Meer dan de helft van dit blog gaat over labelen versus categoriseren, ik zou er inmiddels een boek mee kunnen vullen. Achter in dat boek zou ik dan deze verklarende woordenlijst* opnemen:
ALGEMEEN
LABELEN
Mijn stellige overtuiging is dat je online niet hoeft te ordenen. Labelen is voldoende en zelfs beter omdat het eenvoudiger is; Je hoeft geen taxonomie te maken, je hoeft een artikel geen vaste plek te geven, je hoeft geen voorkeurscategorie te bepalen als een artikel toch op meerdere plekken staat, je hoeft geen canonicals in te stellen en je hoeft de bezoeker niet de weg te wijzen door de taxonomie met een megamenu. Met labels waarmee je kunt filteren kan de bezoeker mappen opdelen met precies hetzelfde resultaat als een vastgelegde subcategorie zònder een vast pad te volgen.
Vrijwel iedereen om mij heen blijft ordenen. Men ziet het verschil niet tussen labelen en categoriseren. Ordenen is iets wat offline een noodzaak is, fysieke producten kunnen maar op één plaats staan dus je kunt maar één vaste indeling maken. Daarom deel je elke categorie op in subcategorieën. Online kun je echter een artikel met linkjes in meerdere mappen tegelijk zetten, daardoor kun je meerdere indelingen maken en kun je verfijnen (een verzameling artikelen kleiner maken) door mappen uit verschillende indelingen met elkaar te combineren.
Men zet tegenwoordig weliswaar artikelen in meerdere mappen tegelijk, maar dat zijn subcategorieën. De verfijning is dan al vastgelegd met vaste paden van hoofd- naar subcategorie.
Sommigen maken het extra ingewikkeld. Artikelen staan weliswaar in meerdere subcategorieën, maar ze definiëren een vaste plek met de voorkeurscategorie. De broodkruimel van deze voorkeurscategorie zet men in de url om aan Google en de bezoeker door te geven waar het artikel staat in de taxonomie zodat deze de vastgelegde paden kan volgen. Aan de url kun je dan zien onder welke categorie een subcategorie valt.
Ik heb een webwinkel sinds 2002. Ik had verwacht dat de ordening van artikelen waarbij een vaste plek in een taxonomie noodzaak is, zoals in een magazijn of papieren catalogus, vanzelf zou overgaan naar een ordening waarbij artikelen op meerdere plekken tegelijk kunnen staan. Ik vind het onbegrijpelijk dat men nog steeds categoriseert; dat men nog steeds een lineaire structuur van broodkruimels aan legt. Waardoor je labelt met broodkruimels en met broodkruimels kun èn hoef je niet te filteren; een kleinere verzameling artikelen (verfijnen) kun je dan alleen bereiken door de broodkruimel te volgen. Je "daalt af" in de hiërarchie met broodkruimels in plaats van dat je filtert met labels.
Soms twijfel ik wel eens of ik het mis heb, omdat degenen die de, offline zo noodzakelijke, lineaire structuur blijven omarmen met meer zijn. Met veel meer:
* Goed gezien, een woordenlijst die niet in alfabetische volgorde staat. Ik ben niet zo van de vaste indelingen waar de lineairen (degenen die categoriseren) zo dol op zijn. Zeker niet bij dit onderwerp waarbij je het ene begrip pas kan uitleggen als je weet waar het andere begrip voor staat.
ALGEMEEN
- Artikel. Een bericht in een blog. Een product in een webwinkel. Een mail in Gmail. Een bestand in Google Drive.
- Map. Een verzameling artikelen. Een categorie. Een afdeling. Een selectie. Een overzichtspagina. Een verzamelpagina.
CATEGORISEREN
- Categorie. Een map.
- Subcategorie. Een map die genest is onder één andere map. Een map wordt opgedeeld in meerdere mapjes.
- Taxonomie. Een ordening waarbij mappen, mapjes en artikelen een vaste plek hebben. Een lineaire structuur. Een monohiërarchie. Een classificatie. Een categorisatie. De mappen staan in een boomstructuur met de artikelen als eindpunt.
- Broodkruimel. Het pad van hoofd- naar subcategorie, van hoofd- naar submap of van hoofdstuk naar paragraaf.
- Megamenu. Wegwijzer door de taxonomie. In het megamenu worden broodkruimels gepresenteerd. Vergelijkbaar met de inhoudsopgave van een boek waarin de 'paden' van hoofdstuk naar paragraaf worden weergegeven.
- Voorkeurscategorie. In het Engels 'primary category'. Op het moment dat een artikel op meerdere plekken in een taxonomie staat wordt de voorkeurscategorie ingezet om de vaste plek te kunnen duiden.
- Canonical. Hulpmiddel om urls te verstoppen voor Google zodat er geen duplicate content ontstaat. Wordt vaak ingezet bij urls van productpagina's met een categorie erin om de niet-voorkeurscategorieën te verbergen.
Kadolabels |
- Label. In het Engels 'tag'. Een link naar een map. Een artikel kan meerdere labels hebben en staat dan in meerdere mappen tegelijk.
- Filter. De doorsnede van 2 mappen als je 2 labels tegelijk selecteert.
- Sub-label. Een filter in een vaste volgorde. Je kan het sub-label pas selecteren nadat je een ander label geselecteerd hebt.
- Polyhiërarchie. De driedimensionale structuur die ontstaat als je labels en sub-labels gebruikt.
Mijn stellige overtuiging is dat je online niet hoeft te ordenen. Labelen is voldoende en zelfs beter omdat het eenvoudiger is; Je hoeft geen taxonomie te maken, je hoeft een artikel geen vaste plek te geven, je hoeft geen voorkeurscategorie te bepalen als een artikel toch op meerdere plekken staat, je hoeft geen canonicals in te stellen en je hoeft de bezoeker niet de weg te wijzen door de taxonomie met een megamenu. Met labels waarmee je kunt filteren kan de bezoeker mappen opdelen met precies hetzelfde resultaat als een vastgelegde subcategorie zònder een vast pad te volgen.
Vrijwel iedereen om mij heen blijft ordenen. Men ziet het verschil niet tussen labelen en categoriseren. Ordenen is iets wat offline een noodzaak is, fysieke producten kunnen maar op één plaats staan dus je kunt maar één vaste indeling maken. Daarom deel je elke categorie op in subcategorieën. Online kun je echter een artikel met linkjes in meerdere mappen tegelijk zetten, daardoor kun je meerdere indelingen maken en kun je verfijnen (een verzameling artikelen kleiner maken) door mappen uit verschillende indelingen met elkaar te combineren.
Men zet tegenwoordig weliswaar artikelen in meerdere mappen tegelijk, maar dat zijn subcategorieën. De verfijning is dan al vastgelegd met vaste paden van hoofd- naar subcategorie.
Sommigen maken het extra ingewikkeld. Artikelen staan weliswaar in meerdere subcategorieën, maar ze definiëren een vaste plek met de voorkeurscategorie. De broodkruimel van deze voorkeurscategorie zet men in de url om aan Google en de bezoeker door te geven waar het artikel staat in de taxonomie zodat deze de vastgelegde paden kan volgen. Aan de url kun je dan zien onder welke categorie een subcategorie valt.
Ik heb een webwinkel sinds 2002. Ik had verwacht dat de ordening van artikelen waarbij een vaste plek in een taxonomie noodzaak is, zoals in een magazijn of papieren catalogus, vanzelf zou overgaan naar een ordening waarbij artikelen op meerdere plekken tegelijk kunnen staan. Ik vind het onbegrijpelijk dat men nog steeds categoriseert; dat men nog steeds een lineaire structuur van broodkruimels aan legt. Waardoor je labelt met broodkruimels en met broodkruimels kun èn hoef je niet te filteren; een kleinere verzameling artikelen (verfijnen) kun je dan alleen bereiken door de broodkruimel te volgen. Je "daalt af" in de hiërarchie met broodkruimels in plaats van dat je filtert met labels.
Soms twijfel ik wel eens of ik het mis heb, omdat degenen die de, offline zo noodzakelijke, lineaire structuur blijven omarmen met meer zijn. Met veel meer:
- Alle webwinkelpakketten; SAAS, Open Source of koopsoftware categoriseren nog. Naast categorieën bieden ze labels en filters aan. Met als merkwaardig resultaat dat er webwinkels zijn die merk als categorie hebben en merk als filter. Athleteshop was gecategoriseerd op sport en op soort artikel, schoenen waren daardoor niet te filteren met voetbal. Bij Bol kun je, als externe verkoper, producten maar in één categorie zetten, je moet de producten dupliceren als je ze op meerdere plekken wilt laten zien.
- Google shopping werkt met broodkruimels.
- Wordpress heeft naast labels, categorieën. Categorieën zijn voor simpele websites van een paar pagina's waar alles een vaste plek heeft nog wel handig, maar niet voor honderden blogberichten. Dan moet je geen broodkruimels aanmaken van hoofd- naar subcategorie.
- Yoast SEO-plugin promoot een taxonomie met broodkruimels van hoofd- naar subcategorie die je in de url kunt zetten. Een taxonomie die er niet is omdat je artikelen in meerdere categorieën tegelijk kunt zetten bij Wordpress. Met voorkeurscategorieën en canonicals 'helpt' deze plugin je om het toch op een taxonomie te laten lijken.
- Google Drive had labels in het verleden waardoor je bestanden in meerdere mappen kon zetten. Daar zijn ze van terug gekomen. Bestanden hebben nu weer één plek en worden verplaatst als je ze in een andere map wilt zetten. Omdat gebruikers er nog niet aan toe waren.
- GMail gebruikt de term sub-label voor een submap die genest is onder één andere map. Dat is een subcategorie geen sub-label, je kunt er niet mee filteren.
Sluit ik dit stukje af met woorden uit de woordenlijst waar al een apart stukje aan gewijd is:
Broodkruimel https://www.martinebakx.com/2012/10/ga-terug-naar-waar-je-vandaan-komt.html
Megamenu https://www.martinebakx.com/2018/03/oei-een-megamenu.html
Voorkeurscategorie https://www.martinebakx.com/2018/11/de-voorkeurscategorie.html
Canonical https://www.martinebakx.com/2012/05/vermijd-het-gebruik-van-het-canonical.html
Label, kuch meer dan één. Daarom alle artikelen die het label label dragen.
Filter https://www.martinebakx.com/2018/04/flowchart-filteren-met-categorieen.html
Polyhiërarchie https://www.martinebakx.com/2018/05/polysortering.html
Broodkruimel https://www.martinebakx.com/2012/10/ga-terug-naar-waar-je-vandaan-komt.html
Megamenu https://www.martinebakx.com/2018/03/oei-een-megamenu.html
Voorkeurscategorie https://www.martinebakx.com/2018/11/de-voorkeurscategorie.html
Canonical https://www.martinebakx.com/2012/05/vermijd-het-gebruik-van-het-canonical.html
Label, kuch meer dan één. Daarom alle artikelen die het label label dragen.
Filter https://www.martinebakx.com/2018/04/flowchart-filteren-met-categorieen.html
Polyhiërarchie https://www.martinebakx.com/2018/05/polysortering.html