Bijgewerkt 29 maart 2024 (deel 6 toegevoegd).
Alweer vijf jaar help ik van inbreuk beschuldigde fotogebruikers om een dreigende rechtszaak af te wenden. Wat vrijwel altijd lukt mits er nog geen discussie loopt waar de 'afperser' uit kan afleiden dat het slachtoffer zich juridisch niet kan verweren. De enige zaak waar toch gedagvaard werd laat goed zien hoe onrechtvaardig en in strijd met de wet rechters kunnen oordelen. En dat hoger beroep onhaalbaar is en geen garantie is dat het onrecht recht getrokken wordt. Integendeel zou ik zeggen.
Naast gedupeerden adviseren heb ik de afgelopen jaren heel wat tijd gespendeerd aan het vastleggen van de misstanden, het benaderen van de pers, het helpen bij rechtszaken en het melden van de misstanden. Meest verbijsterend is de onzekerheid of een rechter zuiver oordeelt. Met op de tweede plaats hoogopgeleide ambtenaren met fijne salarissen die elkaar en mij aan het werk houden met zinloze antwoorden, formaliteiten, procedures, beslissingen, verwijzingen, regels enz.. Op LinkedIn ben ik een serie begonnen over mijn Kafkaëske ervaringen, zodat het vindbaar blijft mocht ik de strijd ooit (moeten) opgeven*. De afleveringen op LinkedIn:
1. Staatscommissie Rechtsstaat
"De Staatscommissie rechtsstaat heeft de opdracht om vanuit het perspectief van de burger het functioneren van de rechtsstaat te analyseren en voorstellen te doen voor versterking ervan."
Ik heb een brief gestuurd over de afpersingspraktijken met stockfoto's en voorstellen om dat aan te pakken.
"De Staatscommissie rechtsstaat heeft de opdracht om vanuit het perspectief van de burger het functioneren van de rechtsstaat te analyseren en voorstellen te doen voor versterking ervan."
Ik heb een brief gestuurd over de afpersingspraktijken met stockfoto's en voorstellen om dat aan te pakken.
Uit het korte antwoord:
"Omdat de Staatscommissie niet tot taak heeft om individuele problemen en/of procedures op te lossen, kunnen we helaas niet direct ingaan op uw individuele zaak."
"Omdat de Staatscommissie niet tot taak heeft om individuele problemen en/of procedures op te lossen, kunnen we helaas niet direct ingaan op uw individuele zaak."
Alsof ik een persoonlijk belang zou hebben...
Ik heb een klacht over de Stichting Beeld Anoniem (voorheen Foto Anoniem geheten) omgezet in een handhavingsverzoek: Dupho lijkt de tarievenlijst van de stichting in de lucht te houden om schadevergoedingen op te kunnen begroten en rechters gaan er regelmatig in mee. Dat lijken mij verboden prijsafspraken.
Het handhavingsverzoek is afgewezen omdat een direct, persoonlijk en actueel belang ontbreekt. Algemeen belang telt blijkbaar niet.
Ik diende een klacht in over de Nederlandse rechtspraak: Rechters oordelen mijn inziens in strijd met EU-recht.
Het antwoord luidde dat de jurisprudentie binnen de bandbreedte van de EU-richtlijn viel en dat ik me moest wenden tot de Nederlandse rechters en autoriteiten.
Ik reageerde dat ik al jaren aan de bel trek bij de Nederlandse autoriteiten en meerdere nare ervaringen met rechters in de klacht had doorgegeven.
Desalniettemin werd de klacht gesloten.
Ik schreef tevergeefs een brief aan de rechter van mijn eigen zaak met uitleg dat de tarieven van stichting Foto Anoniem niet bedoeld zijn om schade op te begroten als het daadwerkelijke tarief bekend is.
Ik schreef een openbare brief aan de rechter die bij een gratis foto van Wikipedia de schade begrootte op de tarieven van stichting Foto Anoniem omdat hoger beroep vrijwel onmogelijk is. Een brief die ik tevergeefs inbracht bij een andere zaak met dezelfde partij.
Ik schreef een brief aan de rechtbank met uitleg hoe een laaggeletterde op kosten is gejaagd met het verzoek geen tweede ronde te gelasten. De rechtbank walste over deze man heen en ik diende een klacht in. Ik kreeg antwoord: brief 1, brief 2 en brief 3.
Maar liefst zeven maal heb ik een klacht of verzoek bij ze ingediend. Om gedupeerden te helpen, over toezichthouders die niet handhaven en over de rechtspraak die selectief uitspraken publiceert en gegevens van rechters in het openbare register afschermt.
Ondanks twee uitgebreide verzoeken om hulp, met alle eerder benaderde instanties in de CC, is er tot op heden niks gebeurd.
Weinig contact geweest met ambtenaren van de Raad. Ik meen 2 of 3 belletjes en een vrijblijvende melding mijnerzijds, waar ik geen antwoord op kreeg en dat hoefde ook niet.
Dat deze partij toch in het rijtje Kafka staat komt door de hoeveelheid tijd die ik besteed heb aan het zoeken naar een advocaat die met rechtsbijstandssubsidie hoger beroep wilde aantekenen voor dit geschil. En de frustrerende ontdekking dat ZZPers er recht op kunnen hebben, maar dat je afhankelijk bent van een advocaat om de subsidie daadwerkelijk te krijgen.
* Ik weet niet hoe lang ik hier nog mee door kan gaan. Het is tijdsintensief, eenzaam, complex, frustrerend en het levert mij persoonlijk niets op. Integendeel, het is bedreigend en naargeestig om te ageren tegen een immoreel verdienmodel. Meerdere keren heb ik het bijltje erbij neer willen gooien. Maar dan ontdek ik weer iets, is er weer een schrijnende uitspraak of klopt er weer iemand aan voor hulp die ik nergens naartoe kan doorverwijzen.
Blijft onbegrijpelijk dat zovelen op de hoogte zijn van de misstanden en wegkijken. Of vrolijk meedoen...
Een kop koffie als steun wordt gewaardeerd.