Zwijgen
Veel mensen betalen en zwijgen. Sommigen schrijven een stukje waarin ze met schaamte erkennen dat ze een foutje gemaakt hebben en dat je moet oppassen. Journalisten lijken het onrecht niet te (willen) zien. Zelfs het tv-programma Radar komt niet verder dan waarschuwen dat proceskosten uit de klauwen kunnen lopen. De enkeling die in opstand komt tegen deze vorm van oplichting wordt doodgezwegen of behandeld als een melaatse. Weet ik inmiddels uit ervaring:
Tweeps waar ik morele steun van verwachtte negeerden mijn tweets. Andere tweeps vroegen of ik het gezellig kon houden als ik in discussie ging over de copyrightmaffia. Hulp kreeg ik van tweeps met dezelfde ervaring en niet van degenen die zo vaak twitteren over het auteursrecht. Dhr. Spaninks (die een slachtoffer van de copyrightmaffia RTde om een boek te promoten) blokte me zelfs na deze tweet:
Het is geen gebrek aan kennis.— Martine Bakx (@Artoek) April 8, 2019
Veel gedupeerden weten èn vinden dat je geen plaatjes moet jatten.
Er is een heksenjacht gaande.https://t.co/MOMF3sT3Qv
Verzuurde fotografen zwegen dan weer niet.
Toko's die hun brood met deze ellende verdienen wisten niet hoe snel ze een stukje over de uitspraak moesten tikken: "Voor de vrouw een pijnlijke uitkomst, voor de auteursrechthebbende een mooie uitspraak in de strijd tegen het onrechtmatig gebruiken van andermans foto’s."
Begrip
Afgelopen donderdag was daar eindelijk eens een beetje ophef over de idiote uitspraak.
Ik geloof oprecht niet dat de maatschappij beter wordt van dit soort uitspraken.... https://t.co/4t5oZ4bYgA— Richard Korver (@jeadvocaat) April 10, 2019
Als de rechtbanken kampen met grote achterstanden; hoe kan het dan dat zo'n commercieel ingestoken juridisch steekspel behandeling krijgt ?— jefvries (@JefVries) April 12, 2019
Seponeer waardig en bovendien, door deze #jurisprudentie, nog meer een aantrekkelijk verdienmodel voor haarklovers.
Pecunia non olet
Werkelijk waar dat deze rechter meegaat met deze geldwolven. Naar alle waarschijnlijkheid zal de fotograaf dit geld niet krijgen. Voor iedereen die hier mee te maken krijgt, https://t.co/Ww2s5pf3Xn Dit geeft aan hoe de creative geest er mee omgaat voor niet commerciele doeleinden— Martijn (@martva) April 11, 2019
Is een hele markt voor, van die twijfelachtige bedrijfjes die het internet afspeuren of er misschien niet ergens een fotootje op staat die door een van hun klanten is gemaakt. Kosten zijn absurd en de werkwijze is twijfelachtig.— Leon Scheppink (@LeonScheppink) April 10, 2019
Nou JJ dit gaat dezelfde kant op als patenttrollen. Het product of de uitvinding is niet meer het verdienmodel maar degene die de patenten of in dit geval foto's heeft opgekocht. Daar zit geen ambacht meer aan vast. De rechterlijke macht laat zich weer vrolijk gebruiken.— René Bol (@rg_bol) April 11, 2019
Eerlijkefoto.nl
Feit is dat ik de foto ten tijde van "het delict" voor €3,50 had kunnen kopen via eerlijkefoto.nl voor dit type gebruik. Eerlijkefoto is opgeheven, het bestond van eind 2011 tot april 2016.
(via webarchive) |
Dat er advertenties op mijn persoonlijke blog staan en er gelinkt wordt naar mijn webwinkel doet daar niets aan af, dat is bij Twitter en Facebook ook. Ik heb geen commerciële bedoelingen gehad met het bericht.
Pech met de rechter
Tot aan de hoorzitting heb ik me geen moment zorgen gemaakt omdat ik ervan uitging dat een rechter naar de daadwerkelijke schade kijkt en die is nihil in mijn ogen.
Helaas trof ik een geïrriteerde rechter die mij de schuld leek te geven dat zij tijd moest spenderen aan deze neuzelzaak. Een rechter die niet begrijpt hoe een blog werkt. Een rechter die geen idee heeft van wat er speelt in de markt. Een rechter die denkt dat ik het verzin dat er een heksenjacht gaande is.
Wat er speelde tijdens de hoorzitting van 2,5 uur:
- Eiser: "Kijkenietkope.nl is commercieel omdat het linkt naar een webwinkel en er advertenties op staan". Ik: "op Facebook en Twitter link je ook naar je werk of bedrijf en staan advertenties". Rechter: "als iedereen erop kan kijken is het geen persoonlijk blog."
- Ik: "de foto is nauwelijks gezien". Rechter: "iemand die wèl keurig een foto koopt weet ook niet of de foto vaak bekeken gaat worden".
- Hollandse Hoogte heeft de fotograaf een foto terug laten zetten en beweerde dat ik hierover loog. In het aanvullende verweer zitten 2 verklaringen over het ontbreken van de foto en staat dat ik het nog wilde toelichten tijdens de hoorzitting. Toen ik erover begon kapte de rechter het gelijk af met: "op foto's van 20 jaar oud zit ook auteursrecht".
- Ik had screenshots via webarchive meegenomen van eerlijkefoto.nl omdat deze site niet meer online is en ik er in de stukken naar verwijs. Rechter wilde deze niet aannemen.
- Toen het ging over de prijs waar ik de foto voor had kunnen kopen concludeerde de rechter dat de bewuste foto daarvoor dus niet te koop was aangeboden. Eiser beaamde dit door te zeggen dat ik de foto inderdaad niet voor €10,- had kunnen kopen. Die waarde van €10,- is niet van eerlijkefoto.nl maar had ik geciteerd uit dit bericht waarvan een link in de stukken staat.
Uit het procesverbaal - Eiser beweerde dat €214 per jaar een gangbare prijs was en dat ze mij gematst hadden door dat niet 4x in rekening te brengen. Toen ik verzuchtte "maar dat betaalt toch helemaal niemand" en er verder op in wilde gaan kapte de rechter dat af met dat ik niet achteraf kan onderhandelen over de vraagprijs. En ze kwam met het verhaal dat als je een pak melk leeg drinkt in de supermarkt dat je dan bij de kassa moet betalen wat het kost en niet wat je een redelijke prijs vindt.
- Mijn klacht over de intimiderende brieven waarin dingen staan die niet kloppen wimpelde de rechter af met: "als u het zover laat komen dat de incasso uit handen gegeven wordt dan ..."
- Rechter heeft gevraagd of ik soms dacht dat de wet niet voor mij gold.
- Rechter legde uit dat het logisch is dat fotografen zich organiseren. En dat daar nu eenmaal kosten mee gemoeid zijn.
- Ik had uitdraaien meegenomen van andere zaken naar de zitting. In de stukken was deze brief opgenomen. Tijdens de 2,5 durende hoorzitting is er met geen woord over de heksenjacht gerept.
Het is een vicieuze cirkel. Rechters weten niet dat er een heksenjacht gaande is omdat het gros betaalt om een rechtszaak met een uitspraak als de mijne te voorkomen.
Het is uitermate frustrerend. Het lijkt me voor de fotograaf die wél echt schade heeft en kosten moet maken om deze te verhalen ook niet best. Een fundamentele uitspraak had in één klap een eind gemaakt aan neuzelzaken.
Kosten
Ik heb niet geschikt voor een lager bedrag terwijl de rechter ter zitting meldde dat ze me ging veroordelen volgens de ingebrachte waarde. Wie schikt stemt toe en aan het eind van de zitting had ik zoiets van "krijg toch de kolere". En ik had een sprankje hoop dat de rechter na bestudering van het verweer tot inkeer zou komen.
Een bijdrage om de boete te betalen, al is het maar een euro, is nog steeds welkom.
Dat kan via deze "Tikkie" van Bunq.
Of koop mijn boek. Vind ik leuker want dan heb ik niet het gevoel dat ik bedel.
Voor degenen die na mij komen:
Mijn tips hoe je hopelijk wèl kunt winnen vind je hier.
Rosmalen Nedland was zo aardig om het vonnis gelijk langs te komen brengen à €80,44 en nog eens €60 aan nasalaris te vorderen. Kosten die normaliter pas in rekening gebracht worden als je niet betaalt binnen 14 dagen. Ik was te moe gestreden om het aan te vechten. Rekenen die geldwolven straks weer €74,- voor een antwoord.
Tot op heden (16 april 2019) is er €33,- overgemaakt...