De Auteurswet

Een kantonrechter oordeelt lijdelijk en toetst niet. Lijdelijk betekent oordelen op basis van de stukken. De rechter mag geen feiten invullen. De tekst 'als niet betwist' in een uitspraak betekent 'ik twijfel of dit feit klopt maar neem het voor waar aan'.
Een rechter mag het recht aanvullen; als hij uit de stukken kan opmaken dat het geen inbreuk is mag hij de vordering afwijzen, hij is dat echter niet verplicht.

Ik ben met de studie Mediarecht begonnen en vanaf nu zal ik in mijn archief Fotoclaim.nl de relevante wetsartikelen noemen. En omdat overzichtjes zo handig zijn.... in dit blog de nummers van de nationale Auteurswet waar gedaagden vaak verzuimen een beroep op te doen en/of waarbij het regelmatig misgaat bij de beoordeling.
Voor het leesgemak gebruik ik fotograaf voor degene die een schadevergoeding claimt wegens een inbreuk en gedaagde voor de van inbreuk beschuldigde.
Onderaan voorbeelden uit mijn archief met het nummer van wetsartikel.

Er is geen bewijs overlegd dat de fotograaf de maker is, in de dagvaarding wordt het slechts aangeboden:


Als gedaagde nalaat te vragen naar dat bewijs gaat de rechter ervan uit dat de fotograaf de maker is.

Als gedaagde bij een fotopersbureau of beeldbank niet vraagt naar bewijs dat deze partij gerechtigd is om te procederen gaat de rechter ervan uit dat het auteursrecht is overgedragen, dat er een exclusieve licentie is verleend of dat er een procesvolmacht is afgegeven door de fotograaf aan deze partij.

Een uitgever kan aanspraak maken op een deel van de vergoedingen die de maker ontvangt buiten het contract om als de maker zijn rechten heeft overgedragen of in licentie heeft gegeven aan de uitgever.
Mijn inziens kan een uitgever niet op eigen naam vergoedingen vorderen voor het gebruik van het werk.

Behoudens bewijs van het tegendeel wordt voor de maker gehouden degene die zichtbaar op het werk als zodanig is aangeduid. Bewijs van het tegendeel is een andere naam bij eerste openbaarmaking.
Bij anoniem uitgegeven foto's zal de fotograaf op een andere wijze zijn makerschap moeten bewijzen.

Een fotograaf die voor zijn arbeid betaald wordt, in loondienst of voor een opdrachtgever, heeft de rechten niet. (Tenzij anders afgesproken en contractueel vastgelegd).
Vroeger, toen ANP nog fotografen in loondienst had, was ANP gerechtigd om op eigen naam schade te vorderen. Dat is wellicht een verklaring waarom zovelen de claims van ANP voor foto's van freelancers betalen.

8. Eerste openbaarmaker
Het auteursrecht van een foto, die zonder naamsvermelding rechtmatig door een rechtspersoon openbaargemaakt is, ligt bij die rechtspersoon. De fotograaf heeft zijn rechten verloren.
Bij anoniem rondzwervende foto's is vaak lastig te achterhalen wie de eerste openbaarmaker is. Ik raad gedaagden dan aan met verwijzing naar een eerdere anonieme openbaarmaker een beroep te doen op artikel 9.

Een fotograaf kan zijn rechten over foto's die zonder zijn naam gepubliceerd zijn uitoefenen via de uitgever van het beeld. Als een fotograaf licenties verkoopt waarbij naamsvermelding niet is verplicht kunnen er meerdere uitgevers zijn.
Als er een eerdere anonieme openbaarmaker is dient de fotograaf via die partij zijn rechten uit te oefenen, dan wel die partij aan te spreken op het ontbreken van zijn naam.

In druk verschenen werken kunnen juridisch gezien niet meer openbaar gemaakt worden. Uit jurisprudentie volgt dat dit tevens geldt voor werken die zonder beperking - abonnement, slotje, betaalmuur - op internet verschijnen én hyperlinks naar deze werken.
Bizar dat anno 2023 nog steeds niets over hyperlinks in de wet staat en dat men nog spreekt over 'in druk verschenen'. Het lijkt mij een mededeling aan nieuw publiek als je een foto die alleen in druk verschenen is op internet zet. Mededeling aan (nieuw) publiek is een term die niet voortkomt in onze nationale wet, ze is afkomstig uit EU-richtlijnen.

De automatische en tijdelijke opslag van een bestand op een server bedoeld om de foto sneller te tonen geldt niet als een verveelvoudiging.
Het tonen van een foto op een website geldt als een verveelvoudiging. Het is een mededeling aan (nieuw) publiek.
Nogal wat juristen beweren dat hotlinken, de foto ophalen van de bronserver, geen verveelvoudiging is omdat je het fotobestand niet aanraakt. Mijn inziens veroorzaak je zelfs extra schade omdat je bij hotlinken bandbreedte 'steelt' van de bronserver.

15a. Citaatrecht
Je moet aan 4 voorwaarden voldoen voor een beroep op het citaatrecht:
  • Functioneel, niet louter ter versiering.
  • Niet-commercieel.
  • Proportioneel, exploitatiemogelijkheden rechthebbende niet ontnemen.
  • Bronvermelding, indien redelijkerwijs mogelijk.
Bronvermelding wordt nogal eens verward met naamsvermelding. De naam van de fotograaf is echter alleen verplicht als die bij of op de bronfoto staat.
Als bronvermelding ontbreekt kan de fotograaf geen schade voor het mislopen van naamsbekendheid claimen als zijn naam ontbreekt bij de bron.
Als bronvermelding ontbreekt kan de bron geen schade voor het mislopen van naamsbekendheid claimen, tenzij de bron de fotograaf zelf is.
Voor onderwijs (art. 16), nieuwsmedia (art. 15) en erfgoed (art. 16o) vervalt de eis van proportioneel. Daar ga ik hier verder niet op in omdat dat niet speelt bij de fotoclaims die ik zie.

16c. Downloaden foto
Met het downloaden van een foto, waardoor deze op een eigen server komt te staan, schendt gedaagde geen rechten omdat bij aanschaf van de server een heffing is betaald aan de Stichting Thuiskopie.
Rechtspersonen betalen een heffing aan de Stichting Reprorecht (art. 16h) en kunnen de heffing Thuiskopie terugvorderen. In praktijk vordert vrijwel niemand de heffing Thuiskopie terug waardoor een bestand op een server mijn inziens ook voor rechtspersonen die geen heffing Reprorecht betalen toegestaan is.

Het recht op een billijke vergoeding voor overname van het werk in een nieuwsblad of tijdschrift vervalt 3 jaar na publicatiedatum. Mijn inziens is een blog een tijdschrift.

Geen inbreuk als een foto incidenteel en ondergeschikt is opgenomen in een ander werk.

Geen inbreuk als een foto gebruikt is in een cartoon.

19. Portretrecht
19.1 Verveelvoudiging van een portretfoto mag door en voor de geportretteerde.
19.3 Met toestemming van de geportretteerde en met naamsvermelding van de fotograaf mag een portretfoto gepubliceerd worden in een nieuwsblad of tijdschrift. Een blog is mijn inziens een tijdschrift.
19.4 Om aanspraak te doen op lid 1 t/m 3 moet de foto in opdracht gemaakt zijn en niet op initiatief van de fotograaf. Iemand heeft gevraagd om de foto te maken; de geportretteerde zelf, vanwege de geportretteerde of ten behoeve van de geportretteerde.

De fotograaf heeft toestemming nodig van de geportretteerde om de foto anders dan bij opdracht overeengekomen te gebruiken. Zonder deze toestemming, de juridische term hiervoor is quitclaim, kan de fotograaf geen inkomsten zijn misgelopen.
Een portretfoto is een persoonsgegeven, een geportretteerde mag zijn toestemming intrekken (art.7.3 AVG).

25.1a De fotograaf heeft recht op naamsvermelding bij openbaarmaking. Als een fotograaf zijn recht op naamsvermelding ook bij verveelvoudiging op het web wil behouden zal hij mijn inziens bij eerste openbaarmaking zijn naam zichtbaar op de foto moeten zetten middels een watermerk. Op papier (in druk) voldoet naamsvermelding bij de foto. Online valt zo'n losse vermelding weg als je de foto downloadt of deelt.
25.1b Een watermerk mag niet verwijderd worden. Schade door deze schending: Credits komen niet meer terecht bij de fotograaf, de foto gaat anoniem rondzwerven, het is onduidelijk wie de rechten heeft, mensen denken dat ze foto gratis mogen gebruiken enz.
Artikel 25 omvat persoonlijkheidsrechten, ze gelden voor de maker en zijn niet overdraagbaar. Eisers - niet zijnde de fotograaf - vorderen dus ten onrechte schadevergoeding wegens ontbreken naam.

Schade voor het zonder toestemming gebruiken van een foto kan de rechter "in passende gevallen" begroten op het mislopen van inkomsten voor als er wel toestemming zou zijn gevraagd.
Als gedaagde geen bewijs vraagt van het licentietarief waarop de schadevergoeding is begroot gaat de rechter ervanuit dat het gevorderde bedrag klopt.
Geschillen draaien vrijwel altijd om foto's die reeds openbaar zijn gemaakt en vindbaar zijn via Google. Fotografen begroten hun schade zelden op het werkelijke of marktconforme tarief voor hergebruik van een foto. Ze overleggen facturen van foto's in opdracht, exclusieve nog niet gepubliceerde foto's en/of onvrijwillig betaalde vergoedingen. Als ze geen facturen hebben verwijzen ze naar voor hen gunstige jurisprudentie, waar stevige schadevergoedingen zijn toegekend en/of sluiten aan bij andermans tarieven.
Stichting Beeld Anoniem schrijft op haar website dat hun tarievenlijst als leidraad fungeert in juridische procedures, mij lijkt dat daarmee de Mededingingswet wordt overtreden.


Het vorderen van opgeklopte schadevergoedingen door de fotograaf is mijn inziens oplichting en het is schandalig dat rechters er in mee gaan.
N.B. Zie ook art. 13.1b van de Europese Handhavingsrichtlijn betreffende de intellectuele eigendomsrechten 2004/48/EG.

De inbreukmaker kan veroordeeld worden om de door de inbreuk genoten winst af te dragen. Fotografen vorderen meestal misgelopen inkomsten en zelden de genoten winst.

28.9 Niet commercieel
Bij niet commercieel gebruik hoeft gedaagde geen informatie te verstrekken en is verwijderen van de foto voldoende. Aan reacties op een sommatiebrief kan de fotograaf zien hoe het met de juridische kennis is gesteld en of er aanknopingspunten zijn om te dagvaarden.
N.B. Zie ook art. 8.1 van de Europese Handhavingsrichtlijn betreffende de intellectuele eigendomsrechten 2004/48/EG.

29a.2 Beveiligde foto's
Degene, die doeltreffende technische voorzieningen omzeilt en dat weet of redelijkerwijs behoort te weten, handelt onrechtmatig.

Een schending rechten fotograaf kan veroorzaakt zijn door het handelen van een ander. Het watermerk van de foto was er al afgesneden, gedaagde heeft de foto gekregen van de geportretteerde, een derde heeft de foto op de website van gedaagde geplaatst, de foto werd illegaal aangeboden, gedaagde heeft de website met de foto overgenomen enz.
Alleen de gedaagde die wist, of redelijkerwijs behoorde te weten, dat hij rechten schond handelt onrechtmatig en is daaruit volgend schadeplichtig. Gedaagden die professioneel handelen hebben een onderzoeksplicht.
De fotograaf moet aantonen dat de inbreuk verwijtbaar is om schade te kunnen vorderen.
N.B. Zie ook art. 13.1 van de Europese Handhavingsrichtlijn betreffende de intellectuele eigendomsrechten 2004/48/EG.


Rechtszaken bij de wetsartikelen:
Laatste wijziging 2 april 2024.


Alles op dit blog is en blijft gratis, al kost het meer tijd en frustratie dan me lief is. In 2017 viel ik in de beerput auteursrechtenclaims. Inmiddels ben ik met de studie Mediarecht begonnen omdat ik benadeelden, die in dit commerciële juridische circus vaak nergens terecht kunnen, niet in de kou kan laten staan.
Een kop koffie als steun wordt gewaardeerd.