De boosweter

Bijgewerkt 13 oktober 2023

Illustratie © Maaike Putman
VillaMedia 'vergeet' deze naamsvermelding
en schendt daarmee auteursrechten

Nick Kivits is de mailtjes met gefrustreerde sneren helemaal zat en schrijft dit over twee boze betweters:

De software die Nick Kivits bespreekt in die video is Copytrack. Een mij welbekende claimbot. Als je het filmpje wil zien, klik dan op de tweet hiernaast en dat vind ik al te veel aandacht voor dat 'commerciële' bedrijf.

Eenieder die mij in die andere boosweter herkent (dit blog heet De Autodidact en ik verkoop naaipatronen) zal weten dat ik al meer dan 2 jaar alle jurisprudentie en artikelen over auteursrechttrollen volg.

Degene die mij niet herkent zal denken dat het een boosweter betreft omdat Nick Kivits de context weg laat. Normaliter zou ik hier geen woord aan vuil maken, wat niet weet wat niet deert, maar dit verdraaien van woorden illustreert goed de tegenwerking die ik, als buitenstaander in het juridische wereldje en die een eind probeert te maken aan de afpersingspraktijken van bedrijven als deze Copytrack, ervaar.

Een stukje uit de mailwisseling waaruit hij citeert, klik op het screenshot voor een vergroting:

Ik had naar aanleiding van een oproep op Twitter door Nick Kivits een artikel geschreven over embedden en hyperlinken. Mijn inziens een van de grootste misverstanden waar volop misbruik van gemaakt wordt door auteursrechttrollen. Op zoek naar waarom hij dat (netjes en neutraal geschreven) artikel afwees zag ik dit op zijn site Freelancevoorwaarden.nl:

Twee linkjes naar juristen die ik veelvuldig tegenkom; de een beweert dat embedden zonder hyperlink mag, de ander stuurt er sommatiebrieven voor. Dát was de reden waarom ik "De tijd zal het leren" schreef. Et voila, Nick Kivits promoot en maakt gebruik van Copytrack, een claimbot, iets wat ik ten tijde van die mail al vermoedde.

Op Trustpilot... 'Harken' is blijkbaar okay zolang fotografen de helft krijgen. Wat voor impact zo'n claim van Copytrack op de ontvanger heeft boeit blijkbaar niet.

Nog voor mijn vonnis [nadien o.a. hier besproken] had ik Nick Kivits al eens, dit keer inderdaad ongevraagd, gemaild:

Omdat ik dacht dat mijn rechtszaak interessante materie was. Omdat we al eens eerder ergens anders contact over hadden en ik hem een primeur gunde.

Enfin. Wie zonder zonde is werpe de eerste steen.

Na publicatie toegevoegd:

Journalisten die zo hypergevoelig zijn voor kritiek dat ze je blocken en daarover janken hebben wat te verbergen denk ik dan maar.

VillaMedia verspreidt al jaren foto's in groot formaat zonder naamsvermelding van de fotograaf via Twitter. Ik heb ze er meerdere keren op geattendeerd en het uitgeschreven in een blog. Toch duurt het nog steeds voort. Vandaag zag ik via dit filmpje dat Nick Kivits toegang heeft tot het emailadres van de redactie:

Over redactie VillaMedia gesproken... deze reactie over Kitty van Boven, de advocaat die wordt aanbevolen op de website Freelancevoorwaarden.nl van Nick Kivits, is kort na publicatie verwijderd bij dit artikel.

Alles op dit blog is en blijft gratis, al kost het meer tijd en frustratie dan me lief is. In 2017 viel ik in de beerput auteursrechtenclaims. Inmiddels ben ik met de studie Mediarecht begonnen omdat ik benadeelden, die in dit commerciële juridische circus vaak nergens terecht kunnen, niet in de kou kan laten staan.

Een kop koffie als steun wordt gewaardeerd.