Embedden en toch een inbreuk

Na lezing van dit artikel snapte ik ineens waarom zoveel mensen denken dat je foto's mag embedden...

Het embedden van een radiostream op een website staat wat auteursrechten betreft gelijk aan een uitzending ten gehore brengen via een radio. Wat je via de radio hoort geldt niet als nieuwe openbaarmaking.
Logisch, de radiozender wil zoveel mogelijk luisteraars en is gebaat bij het embedden van een stream of het afstemmen op hun kanaal. De doelgroep is iedereen met een internetverbinding of een radio.

De radiozender draagt royalty's af aan Sena over de gedraaide nummers en het is dubbelop om deze rechten ook bij de embedder te innen.

Dat is bij YouTube niet anders. Een YouTuber wil zoveel mogelijk views en is gebaat bij embedding van zijn filmpjes. Sociale media idem dito. Iemand die openbaar wat plaatst wil het liefst dat iedereen met een internetverbinding het ziet. Als er insluitingscode wordt aangeboden kun je ervan uitgaan dat je TOESTEMMING hebt van de rechthebbende om het beeld, filmpje of bericht te delen. Hoe meer verwijzingen, hoe groter het bereik en hoe fijner de rechthebbende dat zal vinden.

Er zijn nogal wat juristen die beweren dat je foto's mag embedden. Hotlinken wordt dat genoemd; met de afbeeldingsURL een foto op je website zetten. Mijn inziens is dat onjuist. Er wordt geen insluitingscode aangeboden dus je hebt geen TOESTEMMING om dat te doen. Bovendien steel je bandbreedte als je hotlinkt naar afbeeldingen op andermans server.
Iedereen snapt toch hopelijk dat je een foto vanaf Google afbeeldingenzoeker niet mag hotlinken? Dat is alsof je alleen de muzieknummers laat horen, de reclame en alles wat de presentator zegt verwijdert en de radiozender laat opdraaien voor de Sena royalty's.

Deze juristen onderbouwen hun foute stelling met het Svensson-arrest dat over hyperlinken (= verwijzen naar een andere website) gaat.
Een hyperlink geldt niet als een mededeling aan publiek omdat je een rechtstreekse toegang aanbiedt tot de bronpublicatie. De bron heeft openbaar gepubliceerd en je mag aannemen dat iedereen met een internetverbinding het mag zien. Hoe meer verwijzingen hoe fijner de openbaarmaker dat zal vinden.
De ophef destijds over dit arrest kwam doordat je content (op identieke wijze) mocht tonen, alsof het op je eigen website was geplaatst. Je mag dus een screenshot maken met een hyperlink naar de bron. Of de publicatie op dezelfde wijze insluiten met een hyperlink naar de bron.


Screenshot van Charlotteslaw.nl
Mijn inziens dien je te hyperlinken naar de oorspronkelijke website.
En is de embed-link (link naar bestand op server) onrechtmatig.


Het Bestwater-arrest gaat wél over embedden.
De ophef destijds over dit arrest kwam doordat het een illegaal geplaatst YouTube-filmpje betrof en dat de embedder daar niet voor verantwoordelijk bleek. Logisch, de rechthebbende dient de uploader aan te spreken en/of een verwijderingsverzoek bij YouTube indienen. Het filmpje verdwijnt dan automatisch overal waar het embed is.
NB: Bij YouTube kan de uploader zelfs aanvinken dat het filmpje niet embed mag worden zodat je zeker weet dat je TOESTEMMING hebt als de embed-optie er is. Bovendien zit er in elk embed filmpje ook nog eens een hyperlink naar de bronpublicatie op YouTube.

De claimende rechthebbende, Dutch Yachting,
is tevens de uploader van het filmpje op YouTube.
(NB geciteerde reactie gaat over andere foto)
De software van Permission Machine detecteert een embed YouTube-filmpje als een foto en daar kun je een sommatie-brief voor krijgen. Als je ze uitlegt dat het een embed met TOESTEMMING is en dat ze de openbaarmaker moeten aanspreken reageren ze als volgt:

"De voorwaarde hierin is echter wel dat de plaatser van de content wel over een geldige licentie of toestemming beschikt, anders embed u naar een illegale bron en is er alsnog sprake van een inbreuk op het auteursrecht.

Ik verwijs hierbij graag naar het arrest van het Europese Hof in de zaak GS Media BV / Sanoma Media Netherlands BV, Playboy Enterprises International Inc. (C-160/15).
U vindt de persmededeling omtrent dit arrest op https://curia.europa.eu/jcms/upload/docs/application/pdf/2016-09/cp160092nl.pdf.

Deze uitspraak is duidelijk: als commerciële organisatie wordt u verwacht om voorafgaandelijk na te gaan of de bron waarnaar u linkt legaal is. Indien u toch linkt naar illegale content, dan bent u wel degelijk aansprakelijk."


En dat is een ander veelvoorkomend misverstand onder juristen. Zij halen de GeenStijl-uitspraken (Dekker en Paay) aan om te beargumenteren dat de embed van een legale bron afkomstig moet zijn. Deze twee arresten gaan echter niet over embedden. Ze gaan over hyperlinken! GeenStijl hyperlinkte, met opzet en voor eigen gewin, naar illegale content. Content waarvoor je de exacte URL moest weten, de content was niet vrijelijk beschikbaar.

Kortom:
Embedden mag met TOESTEMMING of met een hyperlink naar de vrijelijk beschikbare bronpublicatie. Zonder TOESTEMMING of hyperlink is het toch een inbreuk.


Een eind maken aan de heksenjacht op stockfoto's? Zodat de fotograaf die echt wat te claimen heeft dat kan oplossen zonder een jurist in te schakelen? Teken en verspreid de petitie!

Mijn eindeloze reeks artikelen over fotoclaims steunen? Klik hier.
Sommatiebrief of dagvaarding gekregen en juridische hulp nodig? Klik hier.


Update 20 mei 2021
Naar aanleiding van het arrest VG Bild-Kunst is tekst iets gewijzigd. Bij de definitie van hyperlinken is onder andere "aanklikbaar" weggehaald. Mijn inziens is een hyperlink per definitie aanklikbaar maar daar kun je over twisten. Wat wel onomstotelijk vast staat is dat een rechthebbende met het plaatsen van een bestand op een server niet het gehele internetpubliek 'incalculeert'. Een bestand op een server is geen publicatie.