Implementatie EU-richtlijnen inzake het 'uploadfilter'.

Maandag 7 juni jongstleden zijn de EU-richtlijnen omtrent het 'uploadfilter' in onze auteurswet geïmplementeerd door het toevoegen van artikel 29 c, d en e.

Berichten die ik tot dusverre hierover zag doen alsof het beter gaat worden voor de makers. Ik deel die mening niet en heb de volgende opmerkingen bij de toegevoegde wetsartikelen:

Artikel 29 c 1

Wat voorstanders van deze EU-richtlijnen in feite willen is dat grote sociale media platforms als Facebook contracten afsluiten zodat er auteursrechten worden afgedragen.
Maar:

  • Platforms zullen niet snel contracten afsluiten met rechthebbenden. Dat is enorm veel gedoe. Kijk alleen maar eens naar de vraag hoeveel geld er afgedragen moet worden. Ga je het gebruik inschatten? Wat is een redelijke prijs voor een werk? Is elk muziekje of foto evenveel waard? Is een geschreven grap meer waard dan een gefilmde? Heeft het aantal likes en deelacties invloed? Is naamsbekendheid niet ook een doel enz enz. Platforms zullen eerder geneigd zijn om uploadfilters in te stellen zodat auteursrechtelijk beschermd werk zoveel mogelijk wordt tegengehouden.
  • Als er al contracten worden afgesloten zal dat alleen met grote rechtenbeheerders zijn. Je zult je als maker aan moeten sluiten bij zo'n grote rechtenbeheerder. En die rechtenbeheerders bepalen de verdeelsleutel. Vaak gaat kwantiteit (hoeveel werken heb je er geregistreerd) boven kwaliteit en blijft er een groot deel aan de strijkstok hangen.

Artikel 29 c 2.3

"hij, na ontvangst van een voldoende onderbouwde kennisgeving van makers of hun rechtverkrijgenden, de gemelde werken snel van zijn website heeft verwijderd of de toegang daartoe onmogelijk heeft gemaakt, en hij in overeenstemming met het onder 2°. bepaalde zich naar beste vermogen heeft ingespannen om te voorkomen dat de gemelde werken in de toekomst weer worden aangeboden."

Als het platform snel het werk verwijderd na een melding is de zaak afgedaan. Je kunt als maker geen schade vorderen voor de periode dat het werk onrechtmatig online heeft gestaan. De niet-commerciële gebruiker van een platform krijgt in feite meer macht omdat hij niet meer persoonlijk aansprakelijk kan worden gesteld voor een inbreuk.
Een gemeld werk zal worden opgenomen in het filter om te voorkomen dat het nogmaals openbaar gemaakt wordt. Dat betekent dat toegestaan gebruik (citaatrecht, parodie of voor promotie) niet meer mogelijk is.


Artikel 29 c 5

"leidt niet tot het voorkomen van de beschikbaarheid van door gebruikers geüploade werken die geen inbreuk maken op het auteursrecht"

Toestemming, citaat of parodie zou dan mogelijk moeten zijn op het platform. Echter je kunt een private partij mijn inziens geen verplichting opleggen tot publicatie. En het lijkt me uiterst moeilijk te automatiseren of er daadwerkelijk auteursrechten geschonden worden. De huidige claimbots kunnen het in ieder geval nog niet.

Artikel 29 c 7

"De aanbieder van een online dienst voor het delen van inhoud regelt ook dat de makers, of hun rechtverkrijgenden, en gebruikers beroep kunnen instellen bij een onpartijdige geschillencommissie die een doeltreffend, snel en aan menselijke toetsing onderworpen oordeel geeft."

Hilarisch... dit is wat we met een zeer moeizaam lopende petitie proberen te bereiken voor niet-commercieel gebruik van foto's op blogs en websites! Momenteel kan een geschil alleen voorgelegd worden aan de rechter. Daar heb je een jurist voor nodig en het duurt maanden voordat je een oordeel krijgt. De rechter toetst niet menselijk maar lijdelijk. Het is uitgelopen op een verdienmodel met hoge boetes en proceskosten. 'Verdiensten' waar nauwelijks wat van bij de de maker terechtkomt. Het overgrote deel komt terecht bij rechtenbeheerders en juristen.
Je denkt toch niet dat rechthebbenden en gebruikers beroep gaan instellen bij een platform over wel of niet verwijderen van content? Dat wordt alleen gedaan als er geld te verdienen valt.


Artikel 29 d 

Startend èn nog geen omzet hoger dan 10 miljoen zijn de regels minder streng. Na 3 jaar ben je aansprakelijk voor wat gebruikers op jouw platform publiceren, ongeacht of er omzet is.


Artikel 
29 e

Er geldt een uitzondering voor geautomatiseerd en op verzoek plaatsen. Deze uitzondering geldt niet voor platforms als bedoeld in 29 c en d. Goed dat deze uitzondering dus wel van kracht blijft voor erfgoedinstellingen en dergelijke.


Conclusie

  • Makers moeten zich aansluiten bij een grote rechtenbeheerder als ze niet willen dat hun werk 'om niet' gebruikt wordt op platforms. Alleen met grote rechtenbeheerders zal een contract afgesloten worden dan wel automatisch werken van in het uploadfilter opgenomen worden.
  • Het werk van de onafhankelijke maker kan onopgemerkt misbruikt blijven worden. En als het opgemerkt wordt kan de inbreukmaker een claim doorschuiven naar het platform. Ik waarschuwde daar 2 jaar geleden al voor.
  • Een werk dat eenmaal aangemeld is bij het uploadfilter kan niet meer geciteerd of geparodieerd worden. Het kan niet meer met toestemming, bijvoorbeeld ter vergroting van de naamsbekendheid van de maker, gebruikt worden.
  • Platforms worden 3 jaar na start aansprakelijk voor inbreuken. Niet elk platform zal de middelen hebben voor een uploadfilter en/of meldpunt.
Triest om te constateren dat de lobbyisten van de inningsindustrie dit voor elkaar gekregen hebben. Je zou er bijna voor op De Piratenpartij gaan stemmen, ware het niet dat er belangrijkere dingen zijn dan auteursrecht...


Help je mee een eind te maken aan auteursrecht-trollen? Teken en verspreid de petitie!

Mijn eindeloze reeks artikelen over fotoclaims met een kleine bijdrage sponsoren? Klik hier.
Een onredelijke sommatiebrief gekregen en juridische hulp nodig? Klik hier.