Permission Machine bij de Rijdende Rechter

Permission Machine is in maart 2017 bij de Rijdende Rechter geweest. De uitspraak lees je hier. Kort daarop ontving ik een mailtje dat eindigde met:

permission machine rijdende rechter

Een standaard mailtje vermoed ik, verstuurd naar alle "klanten" die nog niet betaald hadden. Er stond namelijk iets in dat ik helemaal niet gezegd had.

Nu ik gedaagd ben en wat meer weet over auteursrecht denk ik dat de uitspraak van de Rijdende Rechter weliswaar klopt, maar dat er met een andere verdediging geen schadevergoeding was toegekend. Simpelweg omdat er mijn inziens geen schade is geleden door de fotograaf.

De verdediging van mevrouw bestond er voornamelijk uit dat zij niet wist dat er auteursrecht op de foto berustte, ze had de foto immers van een site met de naam DutchFREEcard. Onwetendheid is geen argument, bij FREErecordshop mag je ook geen dingen stelen. Verder had ze het beeldmerk van de fotograaf eraf gesneden omdat ze dat niet mooi vond.
Tot zover is de uitspraak van de rechter correct; een overduidelijke meervoudige auteursrechtelijke inbreuk: Geen toestemming om de foto te plaatsen, geen naamsvermelding en het beeldmerk van de fotograaf was eraf gesneden.

Ze had beter het auteursrecht op de foto kunnen aanvechten. Is deze foto origineel genoeg om voor het auteursrecht in aanmerking te komen? Heeft de foto een eigen, oorspronkelijk karakter? Draagt het het persoonlijke stempel van de maker? Of bestaan er honderden soortgelijke foto's?
Geen auteursrecht betekent dat je er ook geen inbreuk op kunt maken.

Nog beter was het geweest als ze de geleden schade betwist had. Stel dat er auteursrecht zat op de foto, dan heeft mevrouw een onrechtmatige daad verricht en heeft de fotograaf recht op vergoeding van de daadwerkelijk geleden schade. Daadwerkelijk geleden schade kan bestaan uit misgelopen licentie-inkomsten, waardevermindering van de foto en kosten om de schade te verhalen. Een boete om toekomstige inbreukmakers af te schrikken valt niet onder civiel recht, dat is een principe uit het strafrecht. Ze had het volgende kunnen inbrengen:
  • De fotograaf was al betaald voor de foto.
  • Mevrouw zou voor haar site nooit een betaalde licentie aangeschaft hebben (als ze het had geweten had ze zelf wel een fotootje geschoten zei ze in de uitzending).
  • Kan de fotograaf aantonen dat de foto in waarde is gedaald door de publicatie op de site van deze mevrouw?
  • Een stockfoto kost minder dan een foto in opdracht, er zijn immers geen maakkosten meer.
Hier bestaat inmiddels jurisprudentie over (ten tijde van de uitzending nog niet).
"Onrechtmatig gebruik natuurfoto's door stichting. Vordering tot schadevergoeding wordt afgewezen. De door eiser berekende vergoeding betreft geen schade en evenmin is sprake van gederfde winst."

Tot slot had ze de hoogte van de licentie nog kunnen betwisten. De toegekende € 200,- (ex btw) is wel erg veel. Temeer daar Permission Machine ooit een sympathieke startup was, en een schappelijk bedrag rekende voor gebruik van een foto.

Tot zover de zaak van de Rijdende Rechter.
Mijn zaak suddert maar voort. Afgelopen maandag was de 4e zitting. Gelukkig hoefde ik bij al die zittingen niet aanwezig te zijn :-). Merkwaardig is dat ik na de 2e zitting verhinderdata moest doorgeven voor een zitting waarbij ik moet verschijnen en dat er op de 3e zitting geen datum is geprikt. Bericht over de 4e zitting ontvang ik een dezer dagen als het goed is.
Inmiddels bericht gehad, er is een datum geprikt voor een comparitie van partijen.

Dit is alweer het 5e stukje over Permission Machine, eerder verscheen:
Inbreuk copyrights, nav het eerste schrijven van Permission Machine
Permission Machine, nav brieven van de deurwaarder
Hoe een werkstukje voor school leidde tot een rechtszaak, de zaak waarvoor ik gedaagd ben
Uurtje factuurtje, de "behulpzame" opstelling van juristen met bedellink onderaan.

Nog steeds ben ik op zoek naar soortgelijke zaken als deze [link naar "Marc Leest"]...