Meestal zie ik gepubliceerde uitspraken over fotoclaims vanzelf verschijnen op de sociale media, doch dit pareltje was aan mijn aandacht ontsnapt: Twee fotografen die tegen elkaar procederen met advocaat mr. K.M. van Boven als gemachtigde voor de gedaagde. Je leest het goed, voor de gedaagde.
Schokkend om te zien dat de rechter alle argumenten van eiser van tafel veegt terwijl er daadwerkelijk schade is. De foto's zijn zonder toestemming, zonder naamsvermelding, bijgesneden en omgezet van kleur naar zwart/wit verschenen in brochures, reclamebanners en posters.Normaliter is het omgekeerd; alle argumenten van gedaagde worden door de rechter van tafel geveegd terwijl er nauwelijks schade is omdat de foto op een website met klein bereik stond.
Desalniettemin is het superfijne jurisprudentie om naar te verwijzen als je een onredelijke fotoclaim ontvangt. De rechter maakt korte metten met alle trucjes!
Stichting Foto Anoniem
Hele volksstammen hebben de rechter verteld dat de tarieven van Stichting Foto Anoniem veel te hoog en niet marktconform zijn. Zoals in deze zaak met een gepensioneerde fotograaf en mr. K.M. van Boven als gemachtigde. In deze zaak met mr. C.W. Meindersma als gemachtigde was zelfs een factuur bijgesloten van wat de hele serie gekost heeft waaruit de foto's kwamen.
"2.12. Volgens [gedaagde] is de gevorderde schade wegens gederfde licentievergoeding te hoog. Hij bestrijdt dat aansluiting gezocht moet worden bij de tarievenlijst van Stichting Foto Anoniem en wijst daarvoor op de tarieven die [eiseres] hanteert voor het niet bestreden gebruik binnen de licentie (dat zou volgens de tarievenlijst neerkomen op een bedrag van € 7.200,00 in plaats van € 100,00) en op de tarieven die [eiseres] hanteert voor een vergelijkbaar commerciĆ«le fotoshoot van € 425,00."
Verminking
Hele volksstammen hebben een opslag op de tarieven van Stichting Foto Anoniem of Dupho moeten betalen omdat ze de foto iets gewijzigd hadden. Zoals in de zaak van de beschuit met muisjes bij de Rijdende Rechter.
"2.21. [gedaagde] erkent dat hij enkele foto’s niet in kleur maar in zwart-wit heeft gebruikt en in een aantal gevallen heeft bijgesneden om de foto’s passend te maken in de beoogde publicatie(vorm), maar hij bestrijdt dat [eiseres] als gevolg daarvan schade heeft geleden.
2.22. De kantonrechter is van oordeel dat [eiseres] niet heeft aangetoond dat [gedaagde] de foto’s op zo’n manier heeft bewerkt dat sprake is van een verminking of misvorming van het werk. Het moet bij verminking of misvorming gaan om ‘een aantasting van dat werk die tot reputatieschade kan leiden’"
Voor citaatrecht geldt dat je de naam van de fotograaf moet vermelden als die naam bij de bron staat. Hele volksstammen hebben de rechter verteld dat ze niet wisten wie de fotograaf was omdat een logo of watermerk ontbrak.
"2.24.1 Onweersproken is gebleven dat [gedaagde] [eiseres] heeft verzocht om een setje foto’s met daarin haar logo voor plaatsing op social media. [eiseres] heeft aan dat verzoek geen gehoor gegeven. [gedaagde] mocht daar naar het oordeel van de kantonrechter redelijkerwijze uit afleiden dat [eiseres] geen bijzonder belang hechtte aan het vermelden van haar naam bij iedere openbaarmaking op de Facebookpagina’s."
Mijn eindeloze reeks artikelen over fotoclaims met een kleine bijdrage sponsoren? Klik hier.
Een onredelijke sommatiebrief gekregen en juridische hulp nodig? Klik hier.
Bron: Jenniefromtheblog |
Hoe dan ook zal het een juristenfeestje blijven.