Legaal een plaatje embedden

Deel 36 over embedden, een filmpje dit keer.


Na het vonnis van het Embedded Ei is er verwarring ontstaan over embedden. Had de rechter het nu wel of niet bij het juiste eind? Ik denk dat die verwarring voortkomt doordat juristen de hyperlink en de hotlink door elkaar halen. Sinds het Svensson-arrest is het toegestaan om een werk in te sluiten met een hyperlink en die hyperlink ontbrak bij het Embedded Ei: de bronvermelding was niet aanklikbaar.

In het filmpje laat ik drie manieren zien hoe je een foto vanaf een andere website kunt insluiten: knippen & plakken, downloaden & uploaden en met een hotlink. Voor alle drie de methodes geldt dat de bezoeker niet kan zien dat de foto afkomstig is van een andere website. De bezoekers kunnen alle drie de foto's downloaden. De geknipte versie in klein formaat (want dat is een screenshot); de upload en de hotlink in origineel formaat. Met dat grote formaat verstoor je de exploitatiemogelijkheden van de rechthebbende. Dat is de reden waarom je aanklikbaar moet verwijzen naar de bron, dan weten de bezoekers dat de foto van een andere website afkomstig is en waar ze moeten zijn als ze de foto willen gebruiken.

De drie voorwaarden voor online citeren:
  1. Openbaar. Alleen vanaf websites die voor iedereen toegankelijk zijn.
  2. Toestemming. Server moet het originele bestand verstrekken als je het opvraagt. Dat doe je met de rechtermuisknop.
  3. Hyperlink. Bij het originele bestand via een upload of hotlink moet een aanklikbare bronvermelding.
Getoonde websites in het filmpje:
en
fotovanrotterdam.nl/ is heel kort in beeld om te laten zien dat de foto's beveiligd zijn tegen downloaden en hotlinken door de rechtermuisknop te blokkeren.

NB. Helaas laat de opnameapparatuur niet zien wat er lokaal op mijn beeldscherm gebeurt, alleen wat er online in Chrome gebeurt. Dus de knipper is niet zichtbaar, en ook niet wat er gebeurt als ik op de rechter muisknop klik en hoe ik plaatjes lokaal selecteer.


Alles op dit blog is en blijft gratis, al kost het meer tijd en frustratie dan me lief is. In 2017 viel ik in de beerput van een pervers verdienmodel met fotorechten. Inmiddels heb ik de studie Mediarecht afgerond en schrijf ik een boek waarmee fotografen en fotogebruikers geschillen onderling moeten kunnen oplossen.