Voor het overtreden van de idiote wettelijke retourregels. Tssssk.
Toevallig had ik beloofd om nog een vervolg te maken over mijn webwinkelervaringen.
"De 4e aankoop was een fiets. Ik kocht die fiets waar hij het goedkoopste aangeboden werd. Daar volgt nog een apart blog over. Ik kan alvast verklappen dat "het goedkoopst" niet altijd het beste argument is om ergens te kopen."
Ik kocht die fiets dus bij die beboete webwinkel. Omdat die webwinkel het goedkoopst was. Ik had de fiets willen kopen bij de fietsenwinkel in het dorp, maar mèt inruil van 2 oude fietsen lag de prijs nog steeds €90,- hoger dan bij de webwinkel.
Fiets arriveert in een doos en bij het in elkaar zetten ontdekken we dat het zadel stuk is, en een spatbord krom en gedeukt. Fotootjes gemaakt en gemaild naar de webwinkel. Dezelfde dag volgt een kort antwoord dat ze het gaan overleggen met de fabrikant en er op terugkomen.
Vier dagen later, de fiets staat al die tijd half in elkaar gezet plaats in te nemen in het schuurtje, zelf contact opgenomen. We krijgen 1 op 1 gekopieerd het antwoord van de fabrikant gemaild. Beide onderdelen zijn niet op voorraad en ze kunnen een alternatief zadel en spatbord opsturen of €12,- per onderdeel crediteren. We gaan akkoord met het alternatieve zadel en geven aan dat we willen wachten op eenzelfde spatbord en tot die tijd het gedeukte spatbord zullen gebruiken. Een vergoeding van €12,- vinden we te karig voor het gedeukte spatbord, €25,- is wel okay.
Ze overleggen weer met de fabrikant en die geeft aan dat we beter de fiets kunnen omruilen voor een nieuwe. Dat is de snelste oplossing. Tsjee, wat een service dacht ik nog. Ze nemen een fiets die ze niet meer voor de volle mep kunnen verkopen terug, en ze hebben kosten voor ophalen en opnieuw verzenden. Doch echt blij zijn we er niet mee, fiets moet weer uit elkaar, terug in de doos en er moet iemand voor thuis blijven.
We geven aan dat de fiets opgehaald kan worden en dat we graag willen dat de vervangende fiets dan tegelijk afgeleverd wordt, anders moeten we er 2x voor thuis blijven.
Dan treedt de wet van Murphy in werking (of ze proberen een retour te voorkomen); de fiets is niet op voorraad en de snelste oplossing is nu 2 vervangende onderdelen opsturen.
Daarop ontbinden we de koop, de fiets wordt opgehaald en we krijgen op tijd(!) ons geld, meer dan €400,-, teruggestort.
De webwinkel heeft nul omzet en de volgende kosten aan ons gehad; 2 x transport, 1 fiets die niet meer voor de volle mep verkocht kan worden (is uit de doos geweest en heeft 2 beschadigde onderdelen).
Terwijl de webwinkel als hij akkoord gegaan was met die € 25,- en een vervangend zadel nog steeds winst gemaakt zou hebben.
Zonder de idiote retourregels hadden wij de koop niet kunnen ontbinden. Dan had de webwinkel, ook al was het op een later tijdstip, een vervangende fiets mogen leveren.
De huidige regelgeving inzake retouren is dat de consument, zonder opgaaf van redenen, tot 14 dagen na ontvangst, een aankoop mag herroepen en recht heeft op terugstorting van het totaalbedrag van de bestelling inclusief in rekening gebrachte (verzend)kosten.
Dat is waanzin en niet werkbaar:
Ik snap dat geld + verzendkosten terug een heel goed verkoopargument is in sommige branches. Maar het is van de zotte dat het verplicht is.
Je hebt een speciaal tangetje nodig, je bestelt het bij een gereedschapswinkel, deze stuurt het naar je op, je gebruikt het, je herroept je aankoop en brengt het terug naar de winkel. De winkelier is verplicht om het aankoopbedrag en de verzendkosten aan je terug te geven. Terwijl de winkelier een tangetje uit de verpakking heeft dat hij alleen voor minder kan verkopen en verzendkosten heeft gemaakt.
Mag dat volgens de wet. Ja. Is het redelijk? Nee.
Voor het overtreden van deze onredelijk wet heeft ACM een boete van € 500.000,- opgelegd aan T.O.M. In hoeverre de wet ook daadwerkelijk overtreden is weet ik niet. Dit is de reactie van T.O.M.
Ik ben benieuwd hoe dit af gaat lopen.
Onbegrijpelijk dat er niemand uit de politiek of van al die keurmerken, waarborgen, verenigingen waar webwinkels contributie voor betalen actie onderneemt tegen deze onredelijke wet. Of T.O.M. bijstaat in deze zaak.
T.O.M. kan het wel schudden nu. Als ze niet aan de boete failliet gaan, dan is het wel aan het verlies aan betrouwbaarheid door de naming and shaming.
Toevallig had ik beloofd om nog een vervolg te maken over mijn webwinkelervaringen.
"De 4e aankoop was een fiets. Ik kocht die fiets waar hij het goedkoopste aangeboden werd. Daar volgt nog een apart blog over. Ik kan alvast verklappen dat "het goedkoopst" niet altijd het beste argument is om ergens te kopen."
Ik kocht die fiets dus bij die beboete webwinkel. Omdat die webwinkel het goedkoopst was. Ik had de fiets willen kopen bij de fietsenwinkel in het dorp, maar mèt inruil van 2 oude fietsen lag de prijs nog steeds €90,- hoger dan bij de webwinkel.
Fiets arriveert in een doos en bij het in elkaar zetten ontdekken we dat het zadel stuk is, en een spatbord krom en gedeukt. Fotootjes gemaakt en gemaild naar de webwinkel. Dezelfde dag volgt een kort antwoord dat ze het gaan overleggen met de fabrikant en er op terugkomen.
Vier dagen later, de fiets staat al die tijd half in elkaar gezet plaats in te nemen in het schuurtje, zelf contact opgenomen. We krijgen 1 op 1 gekopieerd het antwoord van de fabrikant gemaild. Beide onderdelen zijn niet op voorraad en ze kunnen een alternatief zadel en spatbord opsturen of €12,- per onderdeel crediteren. We gaan akkoord met het alternatieve zadel en geven aan dat we willen wachten op eenzelfde spatbord en tot die tijd het gedeukte spatbord zullen gebruiken. Een vergoeding van €12,- vinden we te karig voor het gedeukte spatbord, €25,- is wel okay.
Ze overleggen weer met de fabrikant en die geeft aan dat we beter de fiets kunnen omruilen voor een nieuwe. Dat is de snelste oplossing. Tsjee, wat een service dacht ik nog. Ze nemen een fiets die ze niet meer voor de volle mep kunnen verkopen terug, en ze hebben kosten voor ophalen en opnieuw verzenden. Doch echt blij zijn we er niet mee, fiets moet weer uit elkaar, terug in de doos en er moet iemand voor thuis blijven.
We geven aan dat de fiets opgehaald kan worden en dat we graag willen dat de vervangende fiets dan tegelijk afgeleverd wordt, anders moeten we er 2x voor thuis blijven.
Dan treedt de wet van Murphy in werking (of ze proberen een retour te voorkomen); de fiets is niet op voorraad en de snelste oplossing is nu 2 vervangende onderdelen opsturen.
Daarop ontbinden we de koop, de fiets wordt opgehaald en we krijgen op tijd(!) ons geld, meer dan €400,-, teruggestort.
De webwinkel heeft nul omzet en de volgende kosten aan ons gehad; 2 x transport, 1 fiets die niet meer voor de volle mep verkocht kan worden (is uit de doos geweest en heeft 2 beschadigde onderdelen).
Terwijl de webwinkel als hij akkoord gegaan was met die € 25,- en een vervangend zadel nog steeds winst gemaakt zou hebben.
Zonder de idiote retourregels hadden wij de koop niet kunnen ontbinden. Dan had de webwinkel, ook al was het op een later tijdstip, een vervangende fiets mogen leveren.
De huidige regelgeving inzake retouren is dat de consument, zonder opgaaf van redenen, tot 14 dagen na ontvangst, een aankoop mag herroepen en recht heeft op terugstorting van het totaalbedrag van de bestelling inclusief in rekening gebrachte (verzend)kosten.
Dat is waanzin en niet werkbaar:
- De gemaakte kosten moeten door iemand opgebracht worden. Als een ondernemer het verwerkt in zijn prijzen, dan zijn het de niet retournerende klanten die het betalen.
- De consument gaat makkelijker tot aankoop over en zal sneller de totale bestelling retourneren omdat hij dan zijn verzendkosten terug krijgt. Het werkt rondpompen van goederen in de hand.
- Geld terug is aantrekkelijker voor oplichters dan tegoedbonnen.
- Het is slecht voor de stenen winkels. Iets gratis op zicht laten komen is makkelijker dan het in het echt bekijken.
Ik snap dat geld + verzendkosten terug een heel goed verkoopargument is in sommige branches. Maar het is van de zotte dat het verplicht is.
Je hebt een speciaal tangetje nodig, je bestelt het bij een gereedschapswinkel, deze stuurt het naar je op, je gebruikt het, je herroept je aankoop en brengt het terug naar de winkel. De winkelier is verplicht om het aankoopbedrag en de verzendkosten aan je terug te geven. Terwijl de winkelier een tangetje uit de verpakking heeft dat hij alleen voor minder kan verkopen en verzendkosten heeft gemaakt.
Mag dat volgens de wet. Ja. Is het redelijk? Nee.
Voor het overtreden van deze onredelijk wet heeft ACM een boete van € 500.000,- opgelegd aan T.O.M. In hoeverre de wet ook daadwerkelijk overtreden is weet ik niet. Dit is de reactie van T.O.M.
Ik ben benieuwd hoe dit af gaat lopen.
Onbegrijpelijk dat er niemand uit de politiek of van al die keurmerken, waarborgen, verenigingen waar webwinkels contributie voor betalen actie onderneemt tegen deze onredelijke wet. Of T.O.M. bijstaat in deze zaak.
T.O.M. kan het wel schudden nu. Als ze niet aan de boete failliet gaan, dan is het wel aan het verlies aan betrouwbaarheid door de naming and shaming.